Zien jullie het probleem in mijn team?

We zijn samen op weg naar een mooie locatie voor een team coaching; ergens in de duinen in Noord-Holland.
Zoals gewoonlijk zijn we vroeg vertrokken en hebben zowel Geerd als ik al onze honden bij ons. Het wordt een pittig klusje met een groot team.
We vertrekken altijd zo vroeg omdat we op de locatie de tijd willen hebben om onze oefeningen op te bouwen en de honden nog even uit te laten. En, zoals altijd, gebruiken we onze tijd in de auto graag om het programma samen te stellen.

De reis verloopt voorspoedig en we komen ruim op tijd aan bij het hotel waar het team vergadert.

aangekomen bij de receptie om ons te melden en we hoorden een ongeduldige meneer met de receptioniste discussiëren: “zijn de coaches er al?” vroeg hij ongeduldig. De receptioniste antwoorde geduldig: “niet dat ik weet meneer, maar ik zal eens even kijken”.

Omdat het gesprek ging over “de coaches” was ik maar zo brutaal om in te breken, “over welke coaches gaat het” vroeg ik belangstellend? Het bleek om ons te gaan! De man stelde zich voor en bleek “de boekhouder”  te zijn. Meestal zijn dat punctuele figuren….
“Wij zijn er klaar voor” zei hij. Nou, uhhhh, wij nog niet. “We hebben de afspraak toch om 15:00 uur?” vroeg ik hem nog, maar hij ontkende en vertelde ons nogmaals dat ze er helemaal klaar voor waren. We stelden hen voor dat ze nog even een korte strandwandeling konden maken zodat wij onze oefeningen konden opstellen en dat we met een minuut of 20 ook wel zo ver waren. Hij ging akkoord.

We hadden een fantastische locatie, een mooi veld midden in de duinen.
Dus snel onze oefeningen opgesteld en de honden een plasje laten doen. Daarna: showtime!

Zien jullie de problemen in mijn team?

Tijdens de eerste oefening vertrouwde de voorzitter van het MT ons toe dat er wat strubbelingen in zijn team waren maar hij kreeg de vinger er niet achter.
Onze honden echter lieten feilloos zien waar de pijn zat.

Vertrouwen schenken én krijgen

Onze “boekhouder” was niet instaat om ook maar één oefening met een hond te doen, welke hond hij ook uitkoos, elke hond verliet hem binnen een paar seconden. Geen enkele hond scheen hem te vertrouwen!

Groot worden door klein te blijven

De enige dame in dit mannenbastion was de manager HR. In de oefening waarbij zij een hond mocht wegsturen naar haar collega vertrok de hond met volle spurt, als ze hem echter terugriep, geen kans. De hond ontweek haar. Dat bleef zo totdat ze meer ruimte maakte en ze door haar knieën ging. Zonder ook maar één seconde te twijfelen kwam de hond terug.

Hmmmm, geef jij je mensen wel genoeg ruimte, en durf jij je klein te maken in deze organisatie?

Het wordt duidelijk als je het ziet

We lieten de voorzitter dit zien en hij beaamde: “ik zie de twee problemen in mijn team” zei hij. “De financiële man heeft zo zijn eigen agenda en mijn HR manager doet zich groter voor dan ze eigenlijk is om zich staande te houden”

“Ja, dat klopt helemaal” waren wij het met hem eens, “maar we zien nog een probleem”

Hij zag dat niet en pijnigde zijn hersenen, wat zou het derde probleem kunnen zijn? Na enige tijd vertrouwde hij ons toe: ”sorry, maar ik kan het derde probleem niet zien, kunnen jullie mij helpen?”

Met onze vraag “wie geeft er leiding aan dit team met twee problemen” viel voor hem het kwartje………

Het werd een mooie terugreis, en nog een uur eerder dan verwacht ook.